Μνημεία της φύσης

Δάσος Πευκωτού Αλμωπίας - (ορεινό τόξο Αλμωπίας)

  

Παρθένο δάσος Οξιάς, έκτασης 33 στρεμμάτων στο δάσος του Πευκωτού.  Το 1979 το Υπουργείο Γεωργίας με απόφαση του όρισε την περιοχή για επιστημονική μελέτη της Οξιάς.

Δασικό σύμπλεγμα Προμάχων - Λυκοστόμου - (ορεινό τόξο Αλμωπίας)

  

Μικτό δάσος Οξιάς, δασικής Πεύκης, Ελάτης, Σφενδάμου και Φραξού, με Πενταβέλονη Πεύκη.  Mνημείο της Φύσης απο το 1985, με σκοπό την μελέτη της Πενταβέλονης Πεύκης (Pinus peuce).

Σπηλαιοπάρκο Αλμωπίας - (Λουτρόπολη Λουτρακίου Αλμωπίας) 

   

Το Σπηλαιοπάρκο Αλμωπίας αποτελεί μία ιδιαίτερη περιοχή με έντονο ενδιαφέρον όσον αφορά τη γεωλογία, την παλαιοντολογία και την αρχαιολογία.

Η έρευνα ξεκίνησε από τον σπηλαιοερευνητή Κώστα Ατακτίδη και συνεχίστηκε με εκτενείς παλαιοντολογικές ανασκαφές, που έχουν ως αποτέλεσμα την εύρεση πολλών ειδών θηλαστικών και μία πλούσια συλλογή απολιθωμάτων που ανήκουν σε μία εξαφανισμένη σπηλαία άρκτο ηλικίας 38 χιλιάδων ετών, την Ursus ingressus, η οποία αναφέρεται για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο.

Η παλαιοντολογική και γεωλογική έρευνα στην περιοχή έχει γίνει από το Τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με υπεύθυνη την Επικ. Καθ. Ευαγγελία Τσουκαλά. Τα απολιθώματα από τις ανασκαφές στεγάζονται στις παλαιοντολογικές εκθέσεις του Φυσιογραφικού και Λαογραφικού Μουσείου Αλμωπίας στα Λουτρά και στο δημοτικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Αριδαία.

 

Γεωλογικό φαινόμενο Άσπρης Πέτρας (Πρόμαχοι - Αλμωπίας)

  

 

Ο βράχος έχει δημιουργηθεί από τα άλατα που υπάρχουν στα νερά μίας κύριας πηγής και πολλών άλλων που μεταβάλλονται συνέχεια. Αναλύσεις του νερού της πηγής, έχουν δείξει ότι έχει πιο πολλά άλατα από το θαλασσινό νερό, με κυριότερα Ca(HCO3)2 το και το Mg(HCO3)2 . Η θερμοκρασία του νερού είναι σταθερή στους 14οC αλλά η παροχή της κύριας πηγής μεταβάλλεται από 4 ως 12 l/sec. Κατά μέσο όρο η πηγή παράγει 800 κιλά άλατα την μέρα. Με την εξάτμιση του νερού, μέρος των αλάτων παράγει νέο βράχο, και μέρος καταλήγει στον χείμαρρο Μπιτσκία ο οποίος γίνεται πικρός μετά τον βράχο.
Το πέτρωμα που δημιουργείται, λέγεται, τραβερτίνης. Το κανονικό του χρώμα είναι λευκό ή υποκίτρινο, αλλά πολύ συχνά, παίρνει, επιφανειακά και πρόσκαιρα, το χρώμα που έχουν τα πετρώματα που περνάει το νερό, πριν βγει στην επιφάνεια του εδάφους. Η ταχύτατη παραγωγή βράχου από τα άλατα, η μεγάλη αποσάρθρωση, η εναλλαγή των χρωμάτων, δημιουργούν, πραγματικά, εντυπωσιακούς σχηματισμούς, μεγάλου μεγέθους (σπηλιές, νέες πηγές που γρήγορα εξαφανίζονται, κολόνες, χάσματα, νέα βράχια σε αισθητή απόσταση από τον μητρικό βράχο) . Όπως και αποτυπώματα φύλλων, σπόρων, χόρτων, οστών, τα οποία δημιουργούνται σε μερικές ώρες.
Οι πιο γνωστοί τραβερτίνες, βρίσκονται στην Ωβέρνη της Γαλλίας και στο Παμούκαλε της Τουρκίας.Στην περιοχή, υπάρχει, ένας τεράστιος πλούτος από πόες (έχουν καταμετρηθεί περίπου 160), τα οποία δεν έχουν μελετηθεί, αλλά έχει ενδιαφέρον, το γεγονός, ότι κάποιες από αυτές παρουσιάζουν εντυπωσιακή διαφοροποίηση σε διάφορες θέσεις του βράχου. Επίσης, υπάρχει αξιοπρόσεχτη πανίδα, από καραβίδες και προνύμφες εντόμων, μέχρι άγρια θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια. Ειδικά τα αμφίβια, πρέπει να μελετηθούν διεξοδικά, από βιολόγους. Έχουν καταμετρηθεί 11 είδη βατράχων και φρύνων, 2 είδη σαλαμάνδρας και τρίτωνες. Ειδικά, το ένα είδος βατράχων, που έχει παρατηρηθεί, μάλλον είναι Rana Dalmatina, αλλά παρουσιάζει αρκετά διαφορετική μορφή, από την κλασσική του.

 

Καλή Κοιλάδα  (Ντόμπρο Πόλε) - ορεινό τόξο Αλμωπίας 

  

O ενεργός Τυρφώνας της Καλής Κοιλάδας (Ντομπρο Πολε) , βρίσκεται στα σύνορα με τα Σκόπια σε υψόμετρο 1.750 μ.. Είναι  ο μεγαλύτερος στην χώρα (3.350 στρέμματα). Βρίσκεται πάνω απο το χωριό Λουτράκι και αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Είναι πολύ σπάνιος συνδυασμός υδροβιότοπου και αλπικού λιβαδιού, που φιλοξενεί σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.

Μαύρο Δάσος - (ορεινό τόξο Αλμωπίας)

 

 

Υπάγεται στο δήμο Αριδαίας και αποτελεί αναμφίβολα, από τα πιο όμορφα και μαγευτικά δάση της Ελλάδας. Είναι τόσο πυκνό και απροσπέλαστο που οι ακτίνες του ήλιου δεν μπορούν να αγγίξουν το έδαφος, γεγονός που του δίνει, άλλωστε, και το όνομά του! Από το Μαύρο δάσος λέγεται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος προμηθεύτηκε ξύλα για την κατασκευή των ακοντίων του στρατού , τις γνωστές σάρισσες που είχαν 6 μέτρα μήκος.